Anlatmıştın herşeyi
Mutluluk dolu hayatının gittikçe anlamını yitirdiğini
Herşeye sahibim ama gene içimde boşluk
Derin bir boşluk var diyordun
Gözlerin gözlerime bakarken
Rengin solmuştu artık
Seni tanıdığım yıllardaki neşen yoktu
Saçların dökülmüştü
Gözlerinin altında çizgiler belirmişti
Gözlerine baktım
Derine ruhunun derinlerindeki o boşluğa
Git dedim
Burada kalırsan kurtulamayacaksın
Gittikçe boşluğa
Daha çok boşluğa çekecek seni
İşin, evliliğin, çocukların
Toplumun koyduğu labirentte kaybolacaksın bir süre sonra
Yaşadığını unutarak yaşayacaksın
Kalbinin çarptığını unutarak nefes alacaksın
Zamana yetişmeye çalışarak, zamanın kurbanları arasında olacaksın
Ve bir gün
O beklendik günde
Ya kalbin tekleyecek
Ya beynin iflas edecek
Gözlerime baktın
Derinlere
Seni ne kadar sevdiğimi bilirdin
Söylediklerimdeki samimiyetten şüphe bile etmezdin
Yapamam dedin
Ne eşim kabul eder, ne çocuklar
Düzen beni yese de düzelmeliyim onlar için
Sen yoksan onlarda yok dedim
Gülümsedin içinin acısını saklamaya çalışarak
O günden sonra
İşte yine karşı karşıyayız
Tek fark senin ruhun burada değil artık
Bedenin ise kalafatta
Ne desem boş
Bir labirent vardı
Ilk önce albenisi ile cezbetti seni
Eşin, çocuklar, para ile hapsettiler
Ve özgürlüğe aşık kalbin
Dayanamadı labirentte nefes almadan yaşamaya
Tekledi
Gülümsedim içimin acısını saklayarak
Uğurlar olsun Bernard
Uğurlar sana
@2014,ipek
