YENİ YIL ve AĞACA ASILMIŞ DİLEKLER
Yine gecenin bir yarısı
Buradasın
Yapayalnız
Karanlığın soğukluğuna
Kar tanelerinin ayazına rağmen
Dudaklarındaki çocuksu tebessüm ile
Yanında getirdiğin çuvalı açıyorsun
İşte o zaman görüyorum
Ay ışığında parlayan gözbebeklerini
Heyecandan titreyen beyaz parmaklarını
Hani yanından olsam
Kalp atışını duyabilirim gibi geliyor bir an
Ve ıslak ile şarkı çalıyorsun
Bundan elli sene önce
Çocukluğumuzda yaptığımız gibi
Ve çuvalın içinden rengarenk dileklerini çıkarıyorsun
Bırakıyorsun çam ağacının ince dikenlerine
Ne vakit çuvalın boşalıyor
Garip bir huzur, mutlu bir yorgunlukla yığılıyorsun karlara
Dileklerin parlıyor ağacın dallarında
Ve umut oluyor karanlıklara...
26.12.2012 @İpek Sahra
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder