14 Kasım 2012 Çarşamba

JEREMY ve YALNIZ BİR KIŞ AKŞAMI

Gözlerini yum Jeremy
Sımsıkı kapa
Öylesine kapalı olsun ki gözkapakların
Herhangi bir ışık, nefes süzülmesin bedenine
Mevsimin kış olduğunu düşün
Soğuk bir kış akşamı
Hatta şöyle yapalım soğuk bir kış akşamı olmasın
Ayaz dolu bir kış gecesinde
Evinden uzakta olduğunu düşün
Evinden çok uzakta, bir yelkenin güvertesinde yapayalnızsın
Ve tuhaf bir sessizlik, anlaşılmaz bir huzursuzluk var havada
Ne ay yoldaş bugün, ne de yıldızlar
Bulutlar kara bir toprak gibi kapatıyorlar sıska, korkudan titreyen bedenini
Karanlığın seni korkuttuğunu bilirim Jeremy
Şimdi de korkuyorsun
Korkuyorsun ve bu sefer ilk defa küçük bir çocuk gibi ağlamıyorsun
Bilirsin Jeremy
Korkunca
Ağzını bir kurtun uluması gibi büzer, o ince aralıktan çıkarırsın ses tellerine vuran korkuyu
Bu sefer ise tam büyük adam gibi korkman
Netametli
Sessiz
Ürperen tenini kesen ayaz değil bu korkun ya da karanlık
Demiştim tuhaf bir sessizlik, anlaşılmaz bir huzursuzluk var havada
Sen ise  ilk defa yaşına inat
Koca bir çınar gibi kök salıyorsun okyanusların sessizliğine
Ses sustukça
Büyüyor köklerin
Korkun giderken gittikçe yayılıyorsun
Ve işte o zaman görüyorsun
Gökyüzünde uçan balonları
Sarı, yeşil, kırmızı
Uçuyor hayallerin karanlıkta
Bir fener oluyorlar
Ayazlı kış akşamına…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder