GUN DOGUMU

Her sabah
Bu şehrin telaşı var
İşe gitmek isteyen insanların aceleci adımlarına karışıyor
Arabaların korna sesleri
Otobüse binen insanların
Yüzler yorgun
Omuzlara asılmış içi bilgisayar dolu çantaların ön gözlerinde
Kaybolmuş yaşam sevinci

Yine de her sabah
Doğudan doğan bir güneş var
Daha gövdesini göstermeden
Bulutlara fırça darbeleri atan
Sonra
Turuncu bir top gibi yükselen
Sultanahmet in sisler ardındaki güzelliğine rengi vuran
Sakinlik var
Yüzyıllardır aynı doğan güneşin süzülüşünü izlerken
Boğaz da demirlemiş yelkenlilerin ahenkli dansı
Bir gemi geçerken
Martıların sesleri var simitle çay içerken
Ve her yere saçılmış
Hayaller var
Yaşam sevinçleri
Umutlar

Dediğim gibi
Bu şehrin insanları var
Kimi gün doğumunda doğup
Kimi gün doğumunda batan...


@ipek sahra,12.2013

Sahici

Sahici misin dedi
Bana
Gözlerini gözlerimden kaçırmadan
Öyle anlamlı
Öyle dürüst bakışları vardı ki
Yüzleştirdi beni kendimle

Düşündüm
Çoğu zaman dedim
Çoğu zaman
Ama bazı zamanlar var ki
Kaplumbağa gibi saklanıyorum kendi içime
İşte o zaman
Ben bile bilmiyorum
Sahici miyim diye

Peki sen dedim
Gözlerini gözlerimden kaçırdı
Ufka
Ufkun en son noktasına dikti gözlerini
Kim sahici ki dedi
Ben olayım

Sonra gözlerini gözlerime dikti
Öyle anlamlı
Öyle sahici...

@ipek sahra 12.2013

MODERN DÜNYA

Maalesef
Bende farkındayım modern dunyanın seni ne kadar bunalttığını
Her an herkes tarafından ulaşılabilir olmanın
Senin ruhun üzerine getirdiği baskıyı
Ne kadar yalnız kalmak istiyorsan
O kadar yalnız kalamıyorsun
Ya telefondasın
Ya bilgisayarda
Dünya küçüldükçe
Sen küçülüyorsun
Dünya küçüldükçe
Senin hayallerin küçülüyor

Belki o yüzden gitmek istiyorsun buralardan
Bir dağ tepesinde olabildiğince özgür
Ya da
Denizlerin dibinde nefes alarak yaşamak
Ve kendini dinledikçe ruhun iplerinden kurtuluyor
Daha iyi anlıyorsun hayatın anlamını

Maalesef
Dediğim gibi bende farkındayım
Modern dünya bu
Görünmez prangaları var ruhlarımızda
Kimimiz farkında
İşte o yüzden sıkılmış, bunalmış durumda
Kimimiz ise alışmış
İtirazsızca

Dediğim gibi
Bende farkındayım
Ve o yüzden özgürleşmen için yanındayım...
@ipek sahra, 2013

JEREMY, ALİCE ve İÇE DÖNÜKLÜK HİKAYESİ

Bende istiyorum Alice
Hatta senden daha  çok istiyorum
Her akşam ama her akşam dışarıya çıkmayı
Her an paylaşacak
Yani  söze dökülecek kelimeler bulmayı

Ama bu ben değilim
Sende biliyorsun
Ve hiç olamayacağım
Çocukluktan beri böyle
Her sabah
Her yeni güne uyandığımda
Yapılacak birşeyler oluyor kafamda
Sen nasıl bir gün insan görmeden yapamıyorsan
Bende günlerce insan görmeden
Hem de bunun eksikliğini ya da farklılığını hissetmeden yaşayabiliyorum
Senin kelimelerin, kahkahaların, ağlamaların var
Benim sessizliklerim, tebessümlerim, hüzünlenmelerim

En kötüsü ise içime döndüğüm zaman
Ne kadar sinirlendiğini
Sen söylemeden anlıyorum
Hareketlerinden
Ses tonundan
Hırçınlaşmandan
Saçlarını çekerek toplamandan
Gene de yardımcı olamıyorum sana
Anlatamıyorum o sessiz anların benim için gerekli olduğunu

Bunlara rağmen
Seni seviyorum Alice
Olan biten bu...
@ipek sahra, 2013

EGOLARIN SAVAŞI

Büyüdük

Herşey bu kadar basit
Artık egolarımızla varız

Ne zaman huzura erecek

Ne zaman gülecek olsak

İçimizdeki o ses

İçimizdeki o talihsiz ses

Konuşmaya başlıyor tüm kirliliği ile

Ya herşeyin en iyisini biliyor 

Ya herşeyin en iyisini yapıyoruz

Bizden başka hayatta olan
Diğer insanlar

Bizim gibi düşünmüyor ve davranmıyorsa

Kuşanıyor egolarımız silahlarını

Şaka gibi

Her gün

Ama her gün 

Binlerce kez ateş edip
Binlerce kez mermi yiyoruz

Oysa ki

Biliyoruz

Bıraksak öylesine bir köşeye

Mutlu olmamız çok yakın

Ne yazık ki yapamıyoruz

Büyüdük 

Herşey bu kadar basit...
@2013

RÜZGAR ÇANLARI

Her evde rüzgar çanı vardı o zamanlar
Rengarenk 
Özenilerek seçilmiş
Ya balkonda, ya bahçede ya da kapı önlerinde asılıydılar
Ve esen rüzgarla beraber başlarlardı
Şarkılarını söylemeye
Rüzgarın ahengine göre sallanırdı gövdeleri sağdan sola, soldan sağa
Ve köpeklerin uluması eşlik ederdi onlara

İşte  hep o gecelerde görürdün rüyayı
Aynı rüyayı 
Turkuaz renkli bir denizin içinde yüzerken
Sana kılavuzluk yapmak için gelirdi
Yüzlerce yunus
Ve sen onların ardından yol alırdın o güzellikte
Yüreğindeki ferahlıkla
Mutlulukla
Ve birden uyanırdın  rüyanın etkisiyle 
Tamamlanmamış rüyana üzülürken
Rüzgar çanlarının seslerini duyardın

Dedim ya rüzgar çanları vardı o zamanlar her evde
Ve tamamlanmamış rüyalar

Ne vakit çanlar kayboldu
Balkondan, bahçeden, kapı önlerinden
Ulumaları kesildi köpeklerin
Rüyalar tamamlandı
Ne yüzülecek bir deniz
Ne takip edilecek  yüzlerce yunus kaldı..
@ipek sahra, 2013

Çingene & Falcı &Ev Yapımı Vişneli Votka

Heyhat

Yine sen
Her akşam işten dönerken
Karşılaşmak zorunda mıyız?
Çingene olduğun belli
Güneşin kararttığı teninden
Saçlarına taktığın renkli kumaşlardan
Yeşil gözlerine çektiğin siyah sürmelerden
Bunun da ötesinde tavırlarından 

Düşünüyorum da
Ne büyük tezat
Seninle her akşam karşılaşmak
Bu mahallede 

Fal mı bakmak istiyorsun bana
Neden?
İçinden mi geldi
Bu devirde kimin içinden birşey gelirki
Gözlerim mi hüzünlü
Nereden çıkardın yorgunluktan sadece
Yorgunluk bahanelerim mi
Hayattan çekilmişliğime
Ne saçmaladığını anlamıyorum bile 
Hatta sinirleniyorum giderek
Ama içimden bir ses
Merak ediyor söyleyeceklerini 
Hem madem her akşam karşılaşıyoruz
Bir hayır var değil mi?

Vişneli votka güzelmiş
Ev yapımı
Yazın kokusunu, yazın telaşsızlığını aldım tadından
Kurtulacak mıyım
Bütün ruh yorgunluklarından 
Anlamıyorum vişneli votka mı iyi geldi yoksa anlattıkların mı
Tuhaf bir sırıtma yerleşti dudağıma
Sana belli etmek istemesem de
Kelebekler 
Bir ilkbahar akşamı serinliği
Dolunay
Güzel bir hal içindeyim işte

Dedim ya
Yine mi sen
Ne iyi geldin vişneli votkanla...
@ipek sahra, 2013

Huzur & Savaş

Ne söylesem boş dedi
Kirpiklerini güneş ışıklarında titretirken
Ve devam etti

Gene de anlatayım diyerek

Bir yelkendeyim sanki

Yönsüz, rotasız

Deniz karar veriyor nereye gideceğime

Bazen dalgalar vuruyor üzerime üzerime

Şimşekler çakıyor

Acizliğin gölgesinde kıvranıyorum

Bazen ise öyle güzel ki deniz, güneş 

O huzurun içinde

Nereye gideceğini bilmemenin macerasında

Yol alıyorum

Güneş vuruyor üzerime sakin sakin

Denizin akıntısı ahenkli

O zaman uzanıyorum şöyle bir güverteye

O mutluluğun içinde hayallere dalıyorum 

Dedim ya

Ne desem boş

Bir tutam huzur, bir tutam savaş

Bazen savaşım kendimle, bazen başkalarıyla, bazen yaşadıklarımla oluyor

Bazen ise huzurum kendimle, bazen başkalarıyla, bazen yaşadıklarımla 

Gözüken bir kara var olsa da uzakta

Sonu varmak mı, yoksa varmadan ölmek mi bilmiyorum

Dedim ya

Ne desem boş

Sözler birşey ifade etmiyor...

@ipek sahra, 2013

Nefes

En sonunda bıraktın

Bırakmak istediklerini

Tavşan kanı bir çay koydun

İnce belli bardağına

İlk defa istediklerini yapmanın mutluluğu içinde

Saflığını, naifliğini hatırladın

Ne zaman değiştirdi hayat seni

Ne vakit aslında boş olan hırslar, telaşlar, kaygılar yükledi üzerine 

Sen değil miydin gözleri ışıl ışık gülen

Çocuksu bir özgüvenle herşeyi paylaşan

Neşe ile güvenen

Saflık ile inanan

Şimdi hayret ediyorsun olanlara

Önünde çektiğin set üzerine setlere 

Terkettiğin oyunların haraplığına bakıyorsun

Çocukluğunun küskünlüğüne

Ve ilk defa isteyerek

Gerçekten ve kalpten isteyerek

Yıkıyorsun duvarları

Şimdi oyunlarının ve çocukluğunun önündesin

Sende biliyorsun

Terkedilmiş oyunları yeniden oynamak emek ister 

Küsmüş bir çocuklukla barışmak kolay değildir

Ama sen değil misin

Bırakan bırakmak istediklerini

Hem de herkese göre herşeye sahipken

İnce belli bardağa çay koyuyorsun 

Ve tüm samimiyetinle çocukluğunla barışmaya gidiyorsun

Nefes almanın sabırsızlığı içinde...

@ipek sahra, 2013

BİR DİLEK TUTTU ADAM

bir dilek tuttu adam
yıldız kayarken
ne para, ne pul
ne ev, ne araba
sadece mutluluk diledi rüzgardan

bir dilek tuttu kadın
rüzgar eserken
ne başarı, ne kargaşa
sadece huzur diledi geceden

bir dilek tuttu adam
bir dilek tuttu kadın
bahar getirdi ışıkları üzerlerine
mutluluk verdi kadın adama
huzur verdi adam kadına
rüzgar esti
yıldız kaydı
sırada dilek tutacak yeni insanlar vardı..

Leonardo, Alize ve Savaş

Tuhaf bir sessizlik var halinizde

Tuhaf bir gerginlik

Dışarıdan herkes işte kavuşamayan aşıklar kavuştu diyorlar

Alize evinde yemek yapıyor, bulaşık yıkıyor

Leonardo ise göbeklendi

Benim hissettiğim ise

Havaya sinen koku

Huzur kokusu değil

Mutluluk kokusu değil

Savaş kokusu

Bir sabah kahve için Alize' ye uğradım

Saat 11:00 de

Kapı zilini çaldım

İki kere ve beklemeye başladım

Bu aramızdaki sinyaldir Alize ile

İki kere çalıp bekle

Gözleri yorgun geldi Alize, omuzları çökük

Suda durmaktan solmuş gibiydi hâli

Beni görünce başını eğdi

Hoş geldin dedi

Salona geçtik

Hoş beşten sonra sordum neler yaptığını

Nasıl olduğunu

Ellerimi tuttum

Yenilmiş tırnakları çarptı gözümü

Yemezdi tırnaklarını

Hışımla evden çıktım Leonardo' ya doğru

Kurtarmalıydım Alize yi

Yaşadığı cehennemden, baskıdan

Kimsenin kahramanı olmadıysam da onun olmalıydım

Onun özgürlüğüne iyi gelmemişti Leonardo

O aşk ile beslenirdi, Leonardo sevgi ile

O zıtlık isterdi, Leonardo aynımın

O savaşla yaşardı mücadele ile, Leonardo barışla dinginlikle

Azat el Leonardo onu

Ancak o zaman fark edersin renkliliğini

Tılsım tılsım dökülür parlaklıkları ruhuna

Hayat olur, neşe olur, kahkaha olur

Şevk verir dünyaya

Azat et Leonardo onu

Bir hayat daha kat dünyaya

İki Nokta

Telaşını bırak

Otur bir soluklan

Yetişmen gereken bir yer

Varman gereken bir nokta yok

İki nokta var önünde

Doğmuşsun

Öleceksin

İşte bundan ibaret yaşam

Ne şaşaalı

Ne süslü herşey

Üzüntüler var

Kırgınlıklar var

Acılar var hayatında

Hayatımızda

Yine de bunlarla

Yaşamak zorundayız

Silahlar kuşansakta

Duvarlar örsekte

Aynı herşey

Biz iki nokta arasında

Mutlu olmak

İnsan olmak durumundayız..

Kendin Olmaya O Kadar Yakındın Ki...

Kendin olmaya o kadar yakındın ki

Son bir adım kalmıştı

Kurtulmak için prangalardan, samimiyetsizliklerden

Söyleyeceğim sözler gereksizdi aslında

Uzattığım eli tutman abes

Sen zaten farkındaydın az kaldığına

Gene de konuştun

Gene de dinledim

Kuşlar gibi hafif kanatlandın sonra

Kendin olmaya gittin

Söylediğim gibi

Söylediğim sözler gereksizdi aslında

Uzattığım el abes...

Leonardo nun Çiçekleri

Rüzgar estiğinde

Kaderinin üzerine

Bilirsin

Bilirsin ama birşey yapamazsın

Ufkun ötesini tarar gözlerin

Beyhude

Beyhude

Yaşanmamış bir hayat istersin şımarıkça

Ne de olsa oynamadığın oyunlar

Koşmadığın yollar

Dolaşmadığın yerler vardır

Sonra rüzgar diner

Gözlerin ufuktan çiçeklerine döner

Rengarenk ince bir zerafet vurur güneş ışığına

Aşk ile bakarsın herşeye

Oynadığın oyunlara

Koştuğun yollara

Dolaştığın yerlere

İyi ki buradayım dersin

Henüz yeni suladığın çiçeklerine

MİNİK HAYALLER

Minik hayallerim olduğunu kimseye söylemeyin

Hala karanlıkta uyumaktan korktuğumu

Gitmek istediğim yollar

Görmek istediğim hayatlar var

Siz herşeye sahip olduğumu düşünürsünüz elbet

Oysa

Dolaştım mı yer küreyi şöyle sandalıma binip

Bir fırtına gördüm mü şöyle afillisinden

Durmaya çalıştım mı ayakta içim titreyerek

Bir aslan ile gözgöze baktım mı ölüm ile yaşam arasında sallanarak

Dedim ya minik hayallerim olduğunu kimseye söylemeyin

Hala çocuk kaldığımı

Yoksa incitirler acımadan

Farkımdayım...

DURMAK

Bazen durmak gerekir Jeremy

Hayatı temize çekmek

Karar vermeden

Karar almadan

Öylesine seyretmek

İçinde olmadan dışında olmak

Sıkıcıdır ilk başta

Herkes yoğundur

Herkesin işi vardır, gücü vardır, hatta kararları vardır

Yol alırlar

Senin ise yaptığın sadece ama sadece durmaktır

Zaman nispeten yavaş akar orada

Zamanın boldur

Kendini dinlemek için

Kimsindir

Nesindir

Hayatının anlamı nedir

Senin için ne önemlidir, ne önemsizdir

Hayatı satır satır temize çekersin işte

Durmak işte bu yüzden güzeldir Jeremy

Anlatamayacağım kadar güzel

İşte o zaman farkedersin

Kıştan bahara dönüşü

Ağaç dallarında açan çiçeklerin narinliğini

Güneşin berraklığını

İşte o zaman anlarsın

Hayat denilen şeyin varlığını...