sonsuzluk duygumuzu kaybedeli çok oldu
öyle çok zaman oldu ki sıkışmış bir zamanın eşiğinde
koşuşturarak
nereye nasıl koşuşturduğumuzu bilmeden
amacımızın ne olduğunu unutarak
günlerin, ayların hatta geçip giden yolların neye bedel olduğunu bilmeden
koşuşturuyoruz
elbette karşılığında kendimizi iyi hissetmemizi sağlayan parayı sunuyorlar
bir darphanenin hiç durmadan hareket eden dişlileri arasında yol alan ince kağıtlara
vurdukları mürekkep karşılığında satıyoruz zamanımızı
o yüzden belki de farkında değiliz
kaybettiğimiz sonsuzluk duygusunun
öylesi aleni bir boşluk içinde
parlaklaştırılmış neon ışıkları vuran camlarda
arıyoruz mutluluğumuzu
karşılığında feda ettiğimiz özgürlüğün ne olduğunu unutarak
işte o yüzden böylesi önyargılıyız
özgürlüğünü satmayanlara karşı
ne yaptıklarını bizden daha iyi bilen
o kişilere şüphe ile yaklaşıyoruz
onlar değil mi varolan düzenlerimize karşı çıkan
bizim gibi tuhaf bir uyuşukluluk haline bürünmeyen
nefretle kınıyoruz
konuşurken küçümsercesine dökülüyor cümleler dudaklarımızdan
ya da alaycı
aslında bizden onlardan biri olmak istiyoruz
© 2011 Tüm hakları İpek Sahra Özgüler' e aittir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder