Ve buluşamadık
Bir kış akşamı başlayan, bir yaz akşamı biten kısa,süssüz bir masaldan ötesi değildi
Ne sözüm, ne duam, ne umudum, ne de gücüm yetti kaybolmasına
Oysa ki
En başından beri tuhaf bir büyü vardı bu aşkın içinde
Bir peri gibi döndükçe etrafımda beyaz teni ve büyürken bana bakan gözleri
Sonsuzluk şarabını bir anlık içtiğimi sanmıştım
Onu görmedim
Onu gördüğümü sandıkça ben verdim yüzünün şeklini, dudaklarını, bakışlarını
Utangaç bir kız çocuğu gibi gülümsemesini
Hırçınlaştığında ben uçurdum sert lodoslarla saçlarını
Ve en derininden bana olan sevgisini ben koydum kalbinin tam orta yerindeki cansız kalbine
Ve bir yumru büyüklüğündeki kalbi çarpmaya başladı
Aşk ile
Aşk kapladıkça dünyayı, yayılmaya başladı evrene
Ne tuhaf, küçük hatta küçücük bir kıvılcım ile başlamıştı herşey
Henüz en güzel şiiri yazmadığımı
Henüz en mutlu şarkıyı söylemediğimi
Henüz en tutkulu aşkı yaşamadığımı bilmiyordum
Hayatıma girişi bir kış akşamında içtiğim sigaranın dumanına süzülen bir sis tabakasından ibaretti
Renkli duman tabakası arasından süzüldükçe yanıma
Korktum
Yaşımın ilerlemesine, hayatın sıradanlaşmasını, herşeye alışmış olmama rağmen korktum
Ama büyülü bir kalp çarpıntısı bıraktı bana bu korku
Sanki bir uçurum başında durmuş
Kollarımı açabildiğim kadar açmış
Hayata meydan okuyordum
Yumru kadar küçük yüreğimdeki telaş ile
Aşkı anladım
Öncesi yalandı
Kendim aşkı yazmaya başladıkça
Aşk uzaklaşmaya başladı
Yanımdaki sis bulutunun ardında yavaş yavaş yükselmeye başladı
Uzağa, daha uzağa
Evrene
Ve küçük bir nokta halimle onun peşinden gittim
Geçmişim yoktu
Pervane olduğum ışık etrafında sonsuzluğun karanlığında kaybolmaya seçtim
Işıklar, pırıltılar, gözükmeyen yollar
O beni çağırdıkça
En güzel şiirler dökülmeye başladı dudağımdan
Görkemi anlatmaya yetmeyen kelimelere karıştı notaların sesi
Ve zamansızlığın içinde
Ben beni öğrenmeye başladım
Ve en sonunda
O yengeç nebulasında kaybolurken
Ben onun uydusu olarak dönmeye başladım
Onun silindikçe yüzü
Ve kayboldukça bedeni
Yengeç nebulasındaki kadını sevdiğimi anladım.
Ve buluşamadık...
Gerisi hüzünlü bir hikaye...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder